Rośliny odpowiednie do sypialni

Przy wybieraniu kwiatów sypialnianych, posiadających właściwości filtrujące powietrze mamy duże pole manewru. Istnieje wiele rodzajów takich roślin, a każda z nich ma inne cechy, np. różni się wyglądem. Oto przykłady kilku z nich:

• Palma koralowa — inaczej chomedora wytworna, pochodzi z rodziny arekowatych, występujących na terenach Meksyku. Średnica jej rozrostu może wynosić ponad metr szerokości, dlatego powinna być ustawiona w odpowiednim miejscu. Jej wygląd jest typowy, dla tego gatunku. Posiada rozłożone długie i ostro zakończone liście, natomiast w tym przypadku pojawiają się kwiatostany. Drobne żółte kuleczki tworzą skupiska, które zakwitają niezależnie od pory roku i zazwyczaj po 3 latach. Kształtem przypominają jagody lub korale, stąd też nazwa „palma koralowa”. W warunkach domowych największa wysokość, jaką może osiągnąć to ok. 2 metry. Podłoże pod uprawę powinno być stale wilgotne, ale nie zbyt mokre. Podlewanie powinno się odbywać po uprzednim sprawdzeniu suchości ziemi. Około dwa razy na tydzień podczas ciepłych miesięcy oraz około raz na tydzień w czasie zimy. Jeśli chodzi o oświetlenie, palma lubi półcień ze względu na tropikalne miejsce pochodzenia. Najlepiej rozwija się w nieco chłodniejszych pokojach, gdzie temperatura maksymalna to 20°C latem, a minimalna 13°C zimą.
• Fikus Benjamina — inaczej zwany figowcem Benjamina, pierwotnie występuje na terenach Australii najczęściej, pod postacią wielkiego drzewa sięgającego około 30 metrów, ale istnieją też różne odmiany. W wersji domowej osiąga wysokość niewielkiego krzaczka. Można modyfikować jego wygląd do różnych kształtów poprzez przycinanie końców. Jednak jest to kapryśny i kłopotliwy kwiat, który wymaga regularnego codwutygodniowego nawożenia. Często dochodzi do nagłego osypywania się liści, a składa się na to wiele powodów. Fikus nie lubi dużej ilości wody. Nie da się dokładnie określić, w jakich odstępach czasowych powinien być podlewany. Trzeba dostosowywać się do poziomu suchości powierzchniowej warstwy ziemi w doniczce. Jest ciepłolubny, ale nie lubi zbyt dużej ilości promieni słonecznych, dlatego też należy umieszczać go w nieco przyciemnionych rejonach pokoju. Optymalna temperatura dla fikusa waha się pomiędzy 17 a 25 stopni. Jest piękną rośliną, lecz wrażliwą, nawet dym z papierosów szkodzi jej rozwojowi. Nieodpowiednia pielęgnacja lub małe zaniedbanie doprowadza do natychmiastowego osypywania się liści.
• Aloes zwyczajny — pochodzi z Ameryki Południowej, więc w krajach europejskich możliwa jest tylko uprawa domowa. Niewielka ilość roślin hodowanych w domu ma tak dużo leczniczych właściwości, co aloes. W sztywnych, długich i ostro zakończonych liściach gromadzony jest miąższ, posiadający witaminy (A, B, C, E) oraz sole mineralne (wapń, magnez, fosfor, cynk). Dzięki temu bogatemu składowi, aloes jest bakteriobójczy, przeciwzapalny i wzmacnia układ odpornościowy. Osiąga duże rozmiary, przez to należy zagospodarować odpowiednie miejsce do jego ulokowania. Najlepiej rozwija się w temperaturze pomiędzy 20 a 25 stopni i w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Zbyt mała ilość słońca prowadzi karłowacenie liści i utratę cennych właściwości. Aloes nie może być w nadmiarze podlewany, a nawet lubi delikatne przesuszenie. Ziemia powinna być dobrze przepuszczalna z dodatkiem torfu, piasku i gliny.